ΘΩΡΑΚΙΣΤΕ ΜΕ ΦΥΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

                 ΘΩΡΑΚΙΣΤΕ ΜΕ ΦΥΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

Συνήθως το φθινόπωρο είναι η εποχή που εμφανίζονται οι πρώτες κόκκινες μυτούλες και αρχίζει ο φαύλος κύκλος που περιλαμβάνει γρίπη, ιώσεις και κρυολογήματα. Τι μπορείτε όμως να κάνετε, έτσι ώστε να μην αρρωστήσει το παιδί σας και να μπορέσει να αντιμετωπίσει και να αντισταθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στις αντίξοες συνθήκες ενός βαρύ χειμώνα; Πριν καταφύγετε στο να απομονώσετε το παιδί σας στο σπίτι, δοκιμάστε να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό του! Πώς; 

Ένα παιδί είναι απίθανο να μην αρρωστήσει, διότι απλώς το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι εντελώς…άπειρο. Παρ' όλα αυτά, με μια ισορροπημένη διατροφή, καθημερινή άσκηση και αρκετό ύπνο, μπορείτε να το βοηθήσετε να καταπολεμήσει ευκολότερα ιούς και λοιμώξεις.

     Διατροφή

Μια πλήρης και ισορροπημένη διατροφή είναι η βάση για την καλή υγεία του παιδιού σας, αλλά και για ένα δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα. Υπάρχουν όμως κάποιες τροφές που μπορούν να βοηθήσουν ακόμα περισσότερο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, διότι είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικές ουσίες.

Μερικές τροφές λοιπόν που δεν πρέπει να λείπουν από το διαιτολόγιο του παιδιού είναι:

• Πορτοκάλι, ακτινίδιο, φράουλα, πιπεριά, μπρόκολο, λεμόνι

Αυτά και άλλα τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C φαίνεται ότι ίσως μπορούν  να μας βοηθήσουν να καταπολεμήσουμε γρηγορότερα ιούς και λοιμώξεις. Η βιταμίνη C είναι από τις σημαντικότερες αντιοξειδωτικές ουσίες και έχει μελετηθεί αρκετά η δράση της σε σχέση με το κρυολόγημα. Αν και τα αποτελέσματα των μελετών δεν υποστηρίζουν ότι μπορούμε να αποφύγουμε τη νόσο, μια διατροφή ενισχυμένη σε βιταμίνη C, φαίνεται να συμβάλλει στη μείωση της διάρκειας και των συμπτωμάτων της γρίπης. 3 έως 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε βιταμίνη C την ημέρα, αρκούν για να μας εξασφαλίσουν μια προστατευτική δράση.

• Αυγό, ψάρι, γαλακτοκομικά, συκώτι, καρότα, γλυκοπατάτα

Αποτελούν καλές πηγές βιταμίνης Α καθώς επίσης και της πρόδρομης μορφής της, που είναι το β-καροτένιο. Η βιταμίνη Α έχει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της όρασης και ενισχύει την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι απαραίτητη επίσης για τη σωστή ανάπτυξη οστών, δοντιών και τη διατήρηση υγιούς δέρματος και μαλλιών.

• Λιπαρά ψάρια, ξηροί καρποί, φυτικά έλαια

Τα χρειαζόμαστε καθώς είναι πλούσια στα πολύτιμα ω-3 λιπαρά οξέα. Τα συγκεκριμένα λιπαρά οξέα δεν μπορεί να τα συνθέσει ο οργανισμός μας, επομένως είναι σημαντικό να τα προσλαμβάνουμε από τη διατροφή μας. Εκτός από την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, τα ω-3 λιπαρά οξέα βοηθούν και στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου, της καρδιάς, στη μνήμη, την ικανότητα μάθησης, την όραση, ακόμα και τη διάθεση! 

• Ελαιόλαδο, ελιές, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, ξηροί καρποί

Τι κοινό έχουν οι ηλιόσποροι, το ελαιόλαδο, το σπανάκι και το αβοκάντο; Είναι όλες τροφές πλούσιες σε  βιταμίνη Ε! Η βιταμίνη αυτή χάρη στις αντιοξειδωτικές της ιδιότητες βοηθάει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

• Οστρακοειδή, κόκκινο κρέας, πουλερικά, φασόλια, εμπλουτισμένα δημητριακά, καρύδια

Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε ψευδάργυρο, ένα ανόργανο συστατικό απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού αλλά και του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι τροφικές πηγές ψευδαργύρου είναι αρκετές και συνήθως καλύπτουν τις ημερήσιες απαιτήσεις στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής.

Άσκηση

Η συμβολή της άσκησης στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι επίσης πολύ σημαντική και γίνεται μέσα από διαφορετικούς μηχανισμούς. Επιδρά θετικά στην κινητικότητα των λευκοκυττάρων, τα οποία αποτελούν το βασικό αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού απέναντι σε ιούς και βακτήρια, και διευκολύνει την απομάκρυνση πιθανών παθογόνων μικροοργανισμών από τον αναπνευστικό σωλήνα, λόγω αύξησης της αναπνευστικής συχνότητας. Αντιθέτως, η υπερβολική

άσκηση μπορεί να επιδράσει αρνητικά στο ανοσοποιητικό σύστημα, λόγω εξάντλησης του οργανισμού.

Θυμηθείτε ότι τα παιδιά χρειάζονται τουλάχιστον 1 ώρα άσκηση καθημερινά, μέτριας έως υψηλής έντασης. Καθημερινές δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι, το περπάτημα ή το ποδήλατο, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, όσο και στη συνολική υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών.

Ύπνος

Κοιμηθείτε για να ξυπνήσετε το ανοσοποιητικό σας!

Πράγματι, η διάρκεια αλλά και η ποιότητα του ύπνου μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη ύπνου καθιστά τον οργανισμό πιο ευάλωτο απέναντι στους ιούς και αυξάνει την πιθανότητα ασθένειας. Επηρεάζει ακόμα τον χρόνο που θα χρειαστούμε μέχρι να αναρρώσουμε.

Σύμφωνα με τις συστάσεις παγκόσμιων οργανισμών, ένα παιδί 5-6 ετών πρέπει να κοιμάται τουλάχιστον 11 με 12 ώρες μέσα στην ημέρα, ένα παιδί 8 ετών χρειάζεται περίπου 10 ώρες ύπνου την ημέρα, ενώ για τους εφήβους θεωρούνται επαρκείς περίπου 8,5 ώρες.

ΠΗΓΗ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

                           OΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

                                                                                 

Συγκεντρώστε πληροφορίες για τις αθλητικές εγκαταστάσεις στην αρχαιότητα και την πόλη της αρχαίας Ολυμπίας.Παρακολουθήστε σκηνές από την Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας στο επιμορφωτικό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ «Ελλάδος Περιήγησις- Ολυμπία». Δείτε εικαστικές αναπαραστάσεις των ολυμπιακών αγωνισμάτων και των αθλητών τους στοΜουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και πίνακες της ζωγράφου Μίνας Παπαθεοδώρου εμπνευσμένους από τα σύγχρονα ολυμπιακά αγωνίσματα.

Διαβάστε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες διαμέσου των αιώνων, από την αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα του 1896 και από την Αθήνα του 1896 στην Αθήνα του 2004. Παρακολουθήστε το ιστορικό ντοκιμαντέρ για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα του 1896 αλλά και των επόμενων διοργανώσεων έως το 1908. Δείτε φωτογραφικό υλικό από την ιστορική διαδρομή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων (από το 1896 έως σήμερα).

Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση του Κωστή Παλαμά. Μάθετε για τη μουσική και τους μουσικούς στους Ολυμπιακού Αγώνες της Αθήνας του 1896 και ακούστε τον Ολυμπιακό Ύμνο του Σαμάρα.

Μάθετε για τα ολυμπιακά αγωνίσματα στους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες:

Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή

Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή

Ο αθλητισμός προωθεί τα ανθρωπιστικά ιδανικά, την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Μάθετε για την ολυμπιακή εκεχειρία και παρακολουθήστε το επιμορφωτικό ντοκιμαντέρ «Για 16 ημέρες ειρήνης...». Παρακολουθήστε την εκπαιδευτική ταινία Ολυμπιακοί αγώνες «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος». Η ταινία προσπαθεί να καταδείξει τη μοναδικότητα των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, με έμφαση στον άνθρωπο και κέντρο τον άνθρωπο μέσα από τη ματιά δύο νέων. Προβάλλει τις αξιόλογες στιγμές των αγώνων, όπου αναδεικνύονται κυρίως η ιδιαιτερότητά τους, «το μέτρο» και τα ανθρώπινα επιτεύγματα. Περιηγηθείτε στην εικονική έκθεση του Ολυμπιακού Μουσείου «Ελπίδα - Όταν ο αθλητισμός μπορεί να αλλάξει τον κόσμο».

ΠΗΓΗ-digitalschool.minedu

2η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, υλικό

                                        2η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, υλικό                                                                               (Από pappanna.wordpress.com)

Για το σχολικό έτος 2015-16 ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού ορίζεται η 5ηΟκτωβρίου 2015.
Καθώς το 2016 είναι έτος διεξαγωγής Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, ο θεματικός  άξονας του σχολικού έτους 2015-2016 είναι «Σχολικός Αθλητισμός – Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά Ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα».

Ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά, νέους και εκπαιδευτικούς που στοχεύει να διδάξει θέματα που αφορούν τον Παραολυμπιακό αθλητισμό και την αναπηρία, χρησιμοποιεί κυρίως τη Φυσική Αγωγή και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα ώστε οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί χωρίς αναπηρία να ευαισθητοποιηθούν και να αποκτήσουν κατανόηση για τα ΑμεΑ καθώς επίσης και για θέματα που σχετίζονται με την αναπηρία και τον αθλητισμό.
Αξίες:
 • Σεβασμό και αποδοχή των ατομικών διαφορών
• Σεβασμό στις αθλητικές κατακτήσεις
• Ο αθλητισμός σαν ανθρώπινο δικαίωμα
• Ενδυνάμωση» και κοινωνική υποστήριξη στον αθλητισμό

κάνε κλικ για να διαβάσεις:

• Παραολυμπιακή Ημέρα στο Σχολείο
• Παραολυμπιακά αθλήματα βιωματική προσέγγιση
• Παραολυμπιακοί αγώνες
• Προτάσεις
• Τα ολυμπιακά Αθλήματα

                                        «Η Δέσποινα και το περιστέρι» του Ευγένιου Τριβιζά
Το περιστέρι ανοίγει και πάλι τα φτερά του για να οδηγήσει όλους εσάς σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον της μεγαλύτερης γιορτής της ανθρωπότητας: των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Δέσποινα, ακούραστη συνταξιδιώτισσα στο πλάι του περιστεριού, είναι κοντά σας για να σας δείξει με τα δικά της μάτια όλα τα θαυμαστά πράγματα που είδε κι έμαθε στο μοναδικό αυτό ταξίδι.
Ένα ταξίδι που, για να το κάνει κανείς, αρκεί να εξακολουθεί να ονειρεύεται και να πιστεύει σε κάτι καλύτερο. Αρκεί να έχει τη δύναμη να παλέψει, να ιδρώσει, να προσπαθήσει. Αρκεί να είναι πρόθυμος να αγκαλιάσει καθημερινά, στην πράξη, μέσα από τις σκέψεις και τις ενέργειές του, ένα μικρό, λευκό περιστέρι. Για να κάνει πράξη τα ιδανικά της ειρήνης, της συμμετοχής, της γιορτής, της προσπάθειας.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, ο συγγραφέας προσφέρει με τρόπο απαράμιλλο, λιτό και συνάμα περιεκτικό, την ουσία, την ιστορία και το βαθύτερο νόημα της μεγάλης γιορτής των Ολυμπιακών Αγώνων, από την αρχαιότητα και τη γέννησή τους ως τις μέρες μας και την επιστροφή τους στο λίκνο τους, στην Αθήνα του 2004.
Μια αφήγηση συναρπαστική, αλλά και γεμάτη επίκαιρα διδάγματα, για να θυμάστε εσείς οι γονείς και να μαθαίνετε εσείς, τα παιδιά. […] (Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη)

Κάνε κλικ Η Δέσποινα και το περιστέρι για να διαβάσεις μαζί με τα παιδιά το παραμύθι.

Κάνε κλικ εδώ για ψηφιακό υλικό.

                               

                                   ΠΗΓΗ:https://pappanna.wordpress.com

Αθλητική Ενδυμασία - Αθλητικό Παπούτσι

                   

Αθλητική Ενδυμασία - Αθλητικό Παπούτσι 

                                                        

  Όταν ένα άτομο αποφασίσει να εκτελέσει οποιουδήποτε είδους φυσική δραστηριότητα, είναι απαραίτητο να γνωρίζει και εάν είναι εφικτό να εφαρμόζει ορισμένους βασικούς κανόνες, οι οποίοι θα τον βοηθήσουν να εκτελέσει την δραστηριότητα όσο το δυνατόν καλύτερα, αρτιότερα, ανώδυνα και κυρίως χωρίς τραυματισμούς. Με άλλα λόγια ο οργανισμός μας απαιτεί και προϋποθέτει κάποια σωματική και ψυχολογική προετοιμασία πριν εισέλθει στην διαδικασία καταπόνησης και επιβάρυνσης:  

1.      Επιλογή κατάλληλης ενδυμασίας ανάλογης με το κλίμα-καιρό

2.      Επιλογή κατάλληλου αθλητικού υποδήματος

3.      Προαγωνιστικό γεύμα

4.      Κατάλληλη και σωστή προθέρμανση

5.      Αυτοσυγκέντρωση και χαλάρωση

1. Αθλητική ενδυμασία: 

    Η κατάλληλη ενδυμασία αποσκοπεί στην σωστή εκτέλεση μιας άσκησης ή ενός αθλήματος :

• Η επιλογή της ενδυμασίας να γίνεται με  κριτήριο την ατομική υγιεινή (η «φίρμα» δεν είναι πάντα η καλύτερη από άποψη υγιεινής!).
• Η επιλογή ενδυμασίας να είναι ανάλογη των καιρικών συνθηκών.
• Τα ρούχα (η φόρμα) να είναι βαμβακερή με συνθετική ύλη ή μάλλινη το χειμώνα. Αδιάβροχα ρούχα μόνο όταν βρέχει.
• Το φανελάκι πρέπει να καλύπτει τα ισχία και να μη σηκώνεται εύκολα.
• Το παντελονάκι (σορτς-άνετο στο καβάλο και βαμβακερό) να μην έχει χοντρές ραφές για την αποφυγή συγκαμάτων και ερεθισμών.
• Οι κάλτσες πρέπει να είναι μάλλινες ή βαμβακερές για την απορρόφηση του ιδρώτα (λεπτές και ελαστικές) 
•    Στην αρχή της άσκησης η ενδυμασία πρέπει να είναι πιο ζεστή.

2. Αθλητικό παπούτσι: 

    Αποτελεί ολόκληρη επιστημονικό κλάδο. Στις Η.Π.Α. υπάρχει ειδικότητα ποδιάτρου: «Τα υποδήματα που δεν προσφέρουν αποσβεστικότητα των δυνάμεων πρόσκρουσης και ενίσχυση ή σταθερότητα της ποδοκνημικής άρθρωσης, είναι η αιτία τραυματισμού στους αθλητές» (Powell etal, 1986). Το αθλητικό παπούτσι πρέπει να προστατεύει το πόδι, σεβόμενο την ανατομία του (μύες, τένοντες, συνδέσμους) από τις δυνάμεις πρόσκρουσης και να δίνει σταθερότητα στο πόδι. Το ακατάλληλο παπούτσι είναι αιτία δερματολογικών παθήσεων και «κάλων». Ιδιότητες του καλού αθλητικού παπουτσιού:

•   Η πτέρνα να είναι σταθερή (κίνδυνος διαστρέμματος)

• Η γλώσσα της πτέρνας να είναι μαλακή (να μην «κτυπάει»)

• Το τακούνι να είναι σηκωμένο (για να ανακουφίζει τους αχίλλειους τένοντες) και να είναι μαλακό, πορώδες και ελαστικό για την απορρόφηση των κραδασμών

• Το πάνω-μπροστά μέρος να εφαρμόζει καλά (να είναι άνετο, χωρίς να στενεύει)

• Να έχει σόλα με προφίλ, για σίγουρο πάτημα και όχι με λεία επιφάνεια (για να μη γλιστράει)

• Να μη στενεύει την περιοχή των δακτύλων (περιθώριο τουλάχιστον 3mm)

• Η σόλα να εισχωρεί στρογγυλεμένη στο πάνω μέρος του παπουτσιού (Εικ. 2)
  
  
   
  Εικόνα 2.: Η ανατομία του αθλητικού παπουτσιού
  

  
  

  ΠΗΓΗ:http://r4rehab.blogspot.gr/Alexandros Karaiosif M.Res.

Η ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

                                       

Η χειροσφαίριση μπορεί και πρέπει να διδάσκεται και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης, τόσο στην Α/θμια όσο και στην Β/θμια. Στη συνέχεια θα βρείτε συνοδευτικό υλικό από επιμορφωτικά σεμινάρια που θα σας  βοηθήσουν να γνωρίσετε το χάντμπωλ με μεθοδικά βήματα για την εκμάθηση του σε παιδιά ,τους κανονισμούς , πόσο εύκολο είναι να διδαχθεί μέσα από απλά παιχνίδια και πολλά άλλα.....
  

                                           

                                               

                                                Η ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΠΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

                                             

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

                                                

       ΌΤΑΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΛΑ

MINI ΧΑΝΤΜΠΩΛ

     Η ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΣΑΝ ΜΕΣΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

                                       

      Η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΠΗΓΗ   http://users.sch.gr/adanis/

ΠΗΓΗ2:http://www.glapousis.com/

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ .....ΤΑΜΠΕΛΕΣ

                                                                          

      Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία ή το φαινόμενο του πυγμαλίωνα .Πως μπορεί να επηρεαστεί η συμπεριφορά των παιδιών μας…

   Όλοι οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να συμπεριφέρονται όσο το δυνατόν καλύτερα. Πολλές φορές όμως με τη συμπεριφορά τους καταφέρνουν το αντίθετο. Ένα από τα πιο συχνά «λάθη» των γονιών και μάλιστα «κρυφό» είναι η λεγόμενη θεωρία της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας» ή αλλιώς «το φαινόμενο του Πυγμαλίωνα».

Τι σημαίνει η θεωρία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας; 

Τον όρο χρησιμοποίησε πρώτος ο κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Μέρτον. Σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε ο ίδιος: Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία είναι η λανθασμένη εκτίμηση μιας κατάστασης, η οποία όμως προκαλεί μια συγκεκριμένη συμπεριφορά που τελικά προκαλεί την εκπλήρωση της εκτίμησης αυτής. Με λίγα λόγια, μια λανθασμένη προφητεία, που όμως επηρεάζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, οι οποίοι δρουν πια με τέτοιο τρόπο ώστε η προφητεία αυτή καθίσταται πραγματικότητα.

Πώς επηρεάζονται τα παιδιά από την «αυτοεκπληρούμενη προφητεία»; 

Όσον αφορά στα παιδιά, πρόκειται για την περίπτωση κατά την οποία οι γονείς βάζουν, χωρίς βέβαια να το καταλαβαίνουν, αρνητικές ταμπέλες – ετικέτες στα παιδιά τους.

Μπορεί δηλαδή, ένα παιδί να έχει παρουσιάσει κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά (για παράδειγμα πεισματάρης, τεμπέλης, ζημιάρης και λοιπά) και οι γονείς του να μιλούν για αυτή τη συμπεριφορά είτε στο ίδιο το παιδί είτε σε άλλους σαν να είναι δεδομένη.

Οι απόψεις των γονιών ασκούν σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Τα παιδιά δεν έχουν προλάβει να αναπτύξουν την κριτική τους ικανότητα σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορέσουν να «αντικρούσουν» τα λεγόμενα του γονέα. Επομένως, όχι μόνο δέχονται παθητικά την οποιαδήποτε ταμπέλα, αλλά και υιοθετούν και εφαρμόζουν τη συμπεριφορά που τους χρεώνεται από τους γονείς.

Το παιδί θεωρεί πια κομμάτι της προσωπικότητάς του αυτή την «ταμπέλα» προσπαθώντας ασυνείδητα να επιβεβαιώσει την άποψη των γονιών. Αντίστοιχα, οι γονείς συνεχίζουν να μιλούν για τη συμπεριφορά αυτή του παιδιού με αποτέλεσμα αυτή να ενισχύεται ακόμα περισότερο.

Το παιδί, αφού έχει μεγαλώσει έχοντας το συγκερκιμένο χαρακτηριστικό, είναι πολύ δύσκολο να το αποβάλει. Ακόμα, κι αν προσπαθήσει τελικά σε μεγαλύτερη ηλικία να αντικρούσει την άποψη αυτή των γονιών, μέσα στο μυαλό του θα υπάρχει η σκέψη ότι η άποψή τους δεν ήταν λανθασμένη.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι αρνητικές «ταμπέλες» δεν θέτονται μόνο από τους γονείς και την οικογένεια, αλλά και από το σχολείο. Πολλές φορές, οι εκπαιδευτικοί με τη συμπεριφορά τους και τα λόγια τους μπορεί να ωθήσουν κάποιον μαθητή να σταματήσει να προσπαθεί, γιατί παίρνει το μήνυμα ότι είναι τεμπέλης ή ότι δεν είναι τόσο έξυπνος ή γενικά ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει.

Μην ξεχνάμε βέβαια και τις περιπτώσεις όπου συμβαίνει το αντίθετο. Όταν δηλαδή οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί βάζουν θετικές ταμπέλες στα παιδιά κι έτσι τα επηρεάζουν με θετικό τρόπο.

Πολλές έρευνες έχουν γίνει για να δείξουν την επίδραση που ασκούν οι προσδοκίες των γονιών ή των εκπαιδευτικών στη συμπεριφορά των παιδιών.

Ένα πείραμα που… ξαφνιάζει! 

Η πιο γνωστή είναι η έρευνα που διεξήχθη από τον Robert Rosenthal και τον Lenore Jacobson κατά το τέλος της δεκαετίας του 1960.

Οι δύο ερευνητές εφάρμοσαν ένα μη λεκτικό τεστ νοημοσύνης σε παιδιά 18 τάξεων σε ένα σχολείο μιας φτωχής περιοχής. Υποστήριζαν ότι το τεστ αυτό θα έδειχνε την πορεία των μαθητών κατά τη σχολική τους πορεία. Πιο συγκεκριμένα, θα διέκρινε τα παιδιά που ήταν χαρισματικά ως προς τη νοημοσύνη.

Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι ερευνητές δεν ήθελαν να εξετάσουν τη νοημοσύνη των μαθητών, αλλά την πρόοδό τους ανάλογα με τις προσδοκίες των καθηγητών. Δηλαδή, από τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα, επιλέχθηκε εντελώς τυχαία το 20%. (Βέβαια, οι εκπαιδευτικοί δεν γνώριζαν ότι η επιλογή έγινε τυχαία! Πίστευαν πως πρόκειται πράγματι για τα πιο ευφυή παιδιά). Οι ερευνητές ισχυρίζονταν πως τα παιδιά που επιλέχθηκαν θα σημείωναν σημαντική πρόοδο μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Οι ερευνητές επισκέφθηκαν ξανά το σχολείο κατά το τέλος της χρονιάς, παρέχοντας το ίδιο τεστ στα παιδιά. Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά που επιλέχθηκαν δεν ήταν πραγματικά πιο ευφυή από τα υπόλοιπα (όπως νόμιζαν οι εκπαιδευτικοί), έδειξαν πραγματι μεγαλύτερη πρόοδο!

Οι ερευνητές επέστρεψαν δύο χρόνια αργότερα, δίνοντας ξανά το ίδιο τεστ στους ίδιους μαθητές. Τότε διαπίστωσαν ότι εκείνοι οι μαθητές που είχαν επιλεχθεί ως πιο ευφυείς, εξακολουθούσαν να σημειώνουν μεγαλύτερη πρόοδο από τους υπόλοιπους!

Μια μελέτη σχετική με το βάρος 

Πριν από μερικά χρόνια ολοκληρώθηκε μια έρευνα στο UCLA σχετικά με το πώς οι «ταμπέλες» μπορούν να επηρεάσουν το βάρος των παιδιών.

Για την έρευνα αυτή, επιλέχθηκαν περίπου 2.500 κορίτσια στην ηλικία των 10 ετών. Στην αρχή της έρευνας τα κορίτσια ζυγίστηκαν, μέτρησαν το ύψος τους και ερωτήθηκαν τι πιστεύουν σε σχέση με το βάρος τους. Παραπάνω από τα μισά κορίτσια είπαν πως θεωρούσαν ότι ήταν χοντρά.

Εννέα χρόνια αργότερα, στην ηλικία δηλαδή των 19 ετών, τα ίδια κορίτσια κλήθηκαν από τους ερευνητές. Ζυγίστηκαν και μέτρησαν ξανά το ύψος τους. Διαπιστώθηκε ότι τα κορίτσια τα οποία πίστευαν ότι είναι χοντρά ήταν 1,66 φορές περισσότερο παχύσαρκα.

Η μελέτη αυτή έδειξε γενικά ότι όταν ένα παιδί αποκτήσει την «ταμπέλα» ότι είναι χοντρό (επειδή έτσι το αποκαλούν οι γονείς ή οι φίλοι) έχει περισσότερες πιθανότητες μεγαλώνοντας να γίνει παχύσαρκο.

Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την έρευνα στην παρακάτω διεύθυνση:

 http://www.dishlab.org 

Οι προσδοκίες που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους, αλλά και οι εκπαιδευτικοί για τους μαθητές τους μπορεί να φανούν καθοριστικές για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς τους. Γι’ αυτό, τόσο οι γονείς, όσο και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην δημιουργούν «ταμπέλες». Κάθε παιδί έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, θετικά ή αρνητικά, τα οποία όμως δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένα ούτε μη βελτιώσιμα.

Καλό είναι λοιπόν να αποφεύγονται φράσεις όπως:

Είσαι τεμπέλης.

Κάνεις συνέχεια ζημιές.

Δεν μπορείς να τα καταφέρεις.

Δεν είσαι καλός μαθητής

και πολλές ακόμα.

πηγή:http://fylada.gr/

ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ ΜΕΡΑ

                                                   Διήγημα για την υγιεινή διατροφή

                                                          ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ ΜΕΡΑ

                                                         

Τη Δευτέρα το πρωί ξύπνησα στην ώρα μου, αλλά δε σηκώθηκα αμέσως για να μη φωνάζει η μητέρα μου. Έκανα για δέκα λεπτά τον κοιμισμένο κι ύστερα πετάχτηκα απ’ το κρεβάτι και πήγα στην τουαλέτα. Φυσικά δεν πλύθηκα, έριξα από μια σταγόνα νερό σε κάθε μάτι κι ύστερα, άπλυτος κι αχτένιστος κάθισα στο τραπέζι να φάω το πρωινό μου, φρέσκα γαριδάκια κατευθείαν απ’ το σακουλάκι. Μόλις είδα τη μητέρα μου έκανα το λάθος να της πω καλημέρα. Μου ξέφυγε, δεν το ήθελα, κι αυτή άρχισε να φωνάζει πως δεν έχω τρόπους και επιτέλους θα έπρεπε κάποτε να γίνω σαν την αδελφή μου που το πρωί δε μιλάει σε κανέναν και σκουντάει όποιον βρει στο δρόμο της.

“Με συγχωρείς”, είπα. “Δε θα το ξανακάνω. Έχει κάτι άλλο να φάω εκτός από γαριδάκια;”

“Έχει δυο κομμάτια πίτσα στο ψυγείο. Θέλεις να σου τα ζεστάνω;”

Στο άκουσμα της πίτσας ένιωσα το στομάχι μου να ανακατεύεται.

“Μήπως υπάρχει καθόλου γάλα;”

Το βλέμμα της αγρίεψε.

“Ξέρεις πολύ καλά πως δεν κάνει να πίνεις γάλα κάθε μέρα. Είναι υγιεινό κι όλα τα παιδιά πρέπει να αποφεύγουν τις υγιεινές τροφές. Να σου βάλω να φας μια πάστα;”

“Δε θέλω πάστα”, είπα γκρινιάζοντας. “Θέλω γάλα”.

“Ααα! Μη με νευριάζεις. Όλοι οι συμμαθητές σου έχουν χαλασμένα δόντια. Μόνο τα δικά σου είναι γερά. Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν τρως καθόλου καραμέλες και ζαχαρωτά”.

“Δε μ’ αρέσουν οι καραμέλες και τα ζαχαρωτά”.

“Να μάθεις να σ’ αρέσουν!” είπε θυμωμένη κι ύστερα με κοίταξε καχύποπτα. “Δε μου λες, έπλυνες τα δόντια σου;”

Δεν απάντησα. Μόνο χαμήλωσα το βλέμμα μου κι έβαλα ένα γαριδάκι στο στόμα. Η μητέρα μου σηκώθηκε εκνευρισμένη.

“Δε σου ’χω πει να μην πλένεις τα δόντια σου; Τι θέλεις επιτέλους; Να με τρελάνεις; Πότε θα γίνεις σαν τα υπόλοιπα φυσιολογικά παιδιά;”

Είχε δίκιο, αλλά αυτή η καινούρια οδοντόκρεμα ήταν τόσο νόστιμη που δεν μπορούσα ν’ αντισταθώ στη γεύση της. Έκανα μια κίνηση να σηκωθώ.

“Περίμενε λίγο”, είπε η μητέρα μου. “Μη πας πάλι στην ώρα σου στο σχολείο και φωνάζει η δασκάλα”.

Σε λίγο μπήκε στην κουζίνα ο πατέρας μου.

“Μη φοβάσαι, θα τον πάρω μαζί μου”, είπε. “Θα κάνουμε πρώτα μια στάση στη θεία Αγγέλα κι έτσι θ’ αργήσει σίγουρα στο σχολείο”.

Σηκώθηκα γιατί δεν άντεχα να φάω άλλα γαριδάκια και πήγα στο δωμάτιο να ετοιμάσω την τσάντα μου. Δεν έβαλα μέσα όλα τα βιβλία, μη νομίσει η δασκάλα πως είμαι επιμελής κι έτρεξα στο αυτοκίνητο του πατέρα μου. Κάθισα στο μπροστινό κάθισμα, χωρίς ζώνη ασφαλείας και κόλλησα το πρόσωπό μου στο μπροστινό τζάμι για να βλέπω καλύτερα. Η διαδρομή ήταν υπέροχη. Ο πατέρας μου έκανε όσες παραβάσεις μπορούσε. Πέρασε τρία κόκκινα, έκανε δύο επικίνδυνες προσπεράσεις και κόντεψε να πατήσει ένα πεζό που περνούσε από διάβαση. Φτάσαμε στο σχολείο με μεγάλη καθυστέρηση. Πετάχτηκα έξω απ’ τη μεριά του δρόμου, χωρίς να ελέγξω αν έρχεται αυτοκίνητο, χαιρέτισα τον πατέρα μου -ευτυχώς αυτός δε φωνάζει όταν τον χαιρετάω- κι έτρεξα για το σχολείο.

“Κάτι ξέχασες”, με μάλωσε. “Δε θα βγάλεις το πανωφόρι σου;”

“Μα κάνει κρύο”.

“Αν θέλεις ν’ αρρωστήσεις πρέπει να πηγαίνεις στο σχολείο χωρίς πανωφόρι”.

Έβγαλα δυσαρεστημένος το πανωφόρι και το άφησα στο πίσω κάθισμα. Ο πατέρας μου πάτησε γκάζι και ξεκίνησε βιαστικά χωρίς να δώσει σημασία σε ένα αυτοκίνητο που ερχόταν απ’ την αντίθετη κατεύθυνση. Ευτυχώς ο άλλος οδηγός φρέναρε απότομα κι έτσι δεν έγινε σύγκρουση.

Μπήκα γρήγορα στο σχολείο, τρέμοντας απ’ το κρύο. Η κυρία είχε πάλι τα νεύρα της γιατί κάποιοι μαθητές είχαν διαβάσει το μάθημα κι είχαν κάνει όλες τις ασκήσεις. Μας είπε πως αν θέλουμε κάποτε να πουλάμε χαρτομάντιλα στο δρόμο, θα πρέπει να σταματήσουμε να διαβάζουμε στο σπίτι και για να μας κάνει να την πιστέψουμε άρχισε να διηγείται μια θλιβερή ιστορία για ένα παλιό της μαθητή, ο οποίος ήταν μελετηρός κι έκανε πάντα τις ασκήσεις του βιβλίου κι όταν μεγάλωσε κατάντησε να γίνει δικηγόρος κι ένας άλλος ακόμα χειρότερος που έλυνε όλα τα προβλήματα και σήκωνε πάντα το χέρι του να πει μάθημα, πήρε το στραβό δρόμο κι έγινε γιατρός.

Στενάχωρες οι ιστορίες της, μας μαύρισαν την ψυχή, ευτυχώς την επόμενη ώρα είχαμε γυμναστική και ξεχαστήκαμε. Η γυμνάστρια ενθουσιάστηκε μαζί μας, γιατί προσπαθούσαμε μισή ώρα να κάνουμε γραμμές χωρίς αποτέλεσμα. Ύστερα μας έβαλε να τρέξουμε δυο φορές το γύρο του γηπέδου. Λίγοι μόνο τα κατάφεραν, οι περισσότεροι έμειναν στο δρόμο, έτσι υπέρβαροι και δυσκίνητοι που είναι πώς να τα καταφέρουν; Ανάμεσα στους λίγους που τερμάτισαν ήμουν κι εγώ, ντρέπομαι που το λέω, στεναχώρησα τη γυμνάστρια, αλλά της υποσχέθηκα πως δε θα το ξανακάνω. Η γυμνάστρια μας έδειξε το Στέφανο που είχε πέσει στα γόνατα και προσπαθούσε απελπισμένος να ανασάνει και μας είπε πως πρέπει να του μοιάσουμε αν θέλουμε να έχουμε χαμηλούς βαθμούς στη Γυμναστική.

Την τρίτη ώρα είχαμε Μουσική. Τραγουδήσαμε όλοι τόσο παράφωνα που η κυρία δάκρυσε από συγκίνηση. Την ώρα των Μαθηματικών σηκώθηκα στον πίνακα να λύσω ένα πρόβλημα κι ευτυχώς είπα ψέματα πως δεν μπορούσα να το λύσω, όμως στη Γεωγραφία τα έκανα κυριολεκτικά μούσκεμα. Προσπάθησα να εξηγήσω στην κυρία πως δεν είχα διαβάσει τις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης, απλώς τις ήξερα απ’ έξω. Δε με πίστεψε. Άρχισε μάλιστα να με κατηγορεί πως ήμουν ο πιο επιμελής μαθητής της τάξης και ο πιο συνεπής στις υποχρεώσεις του. Βαριά κουβέντα. Κοκκίνισα ολόκληρος. Οι συμμαθητές μου με κοίταξαν με συμπονετικό ύφος. Τι ανάποδη μέρα, Θεέ μου! Καλύτερα να μην είχε ξημερώσει ποτέ!

Το μεσημέρι η μητέρα μου μαγείρεψε μπιφτέκια με τηγανητές πατάτες.

“Πάλι τηγανητές πατάτες;” είπα με παράπονο. “Γιατί δεν κάνεις πια σπανακόρυζο;”

“Το σπανακόρυζο είναι υγιεινό φαγητό. Δεν πρέπει να το τρως κάθε μέρα. Συνεννοηθήκαμε;”

Δεν είχα κουράγιο ν’ αντιμιλήσω. Έφαγα βιαστικά και κλείστηκα στο δωμάτιο να παίξω υποτίθεται με το ηλεκτρονικό μου όμως προτίμησα ν’ ανοίξω κρυφά ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Αλίμονό μου αν μ’ έπιανε η μητέρα μου. Τα λογοτεχνικά βιβλία απαγορεύονται στο σπίτι μας, όμως καμιά φορά αξίζει τον κόπο να διακινδυνεύεις κάνοντας πράγματα που σ’ αρέσουν. Το απόγευμα κάθισα να δω στην τηλεόραση “Κλωνοποιημένοι αστρομαχητές”, ένα διασκεδαστικό πρόγραμμα με εξωγήινους που σκοτώνουν τους εχθρούς τους και τους κόβουν κομματάκια. Δεν άντεξα πολλή ώρα κι άλλαξα κανάλι να δω ένα ντοκιμαντέρ για τις φώκιες. Όμως η μέρα ήταν ανάποδη και σε μια ανάποδη μέρα συμβαίνουν όλα τα στραβά. Έτυχε να μπει στο δωμάτιο η μητέρα μου και μόλις με είδε άρχισε να φωνάζει πως πρέπει να απαγορευτούν κάτι τέτοιες εκπομπές που σκοπό έχουν να μορφώσουν και να ψυχαγωγήσουν τα παιδιά.

Κάπου διάβασα, δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, πως υπήρχε μια εποχή που τα παιδιά έτρωγαν μόνο υγιεινές τροφές όπως γάλα, δημητριακά, γιαούρτι με μέλι, αυγοφέτες, φρούτα, ξηρούς καρπούς, κουλούρια, χωριάτικες τυρόπιτες και έπιναν φυσικούς χυμούς. Τα παιδιά τότε ήταν αδύνατα, γεροδεμένα, ευκίνητα, με όμορφα και γερά δόντια, με όρεξη για δουλειά και διάθεση για παιχνίδι. Έτρωγαν βέβαια και τότε βλαβερά φαγητά, όχι όμως κάθε μέρα όπως τρώμε εμείς. Δεν ξέρω για τους άλλους, εγώ πάντως βαρέθηκα να τρώω τροφές γεμάτες συντηρητικά, βλαβερά λίπη και άχρηστες θερμίδες. Βαρέθηκα τις πίτσες, τα χάμπουργκερ, τις προτηγανισμένες πατάτες, τα μπέικον, τις ζαμπονοκασερόπιτες και τα αναψυκτικά. Πεθύμησα, έτσι για αλλαγή, ένα σπανακόρυζο, μια φασολάδα, έστω ένα κρέας αλλά όχι πάλι με πατάτες. Θα το προτιμούσα με αρακά, φασολάκια ή ακόμα καλύτερα με πράσα. Το ξέρω, δεν είναι σωστό να τρώω τέτοια φαγητά γιατί κάνουν καλό στην υγεία μου όμως δεν αντέχω πια! Η ζωή μου έχει καταντήσει μαρτύριο. Πρέπει να με πιστέψετε…

πηγή:otanimoundaskalos.wordpress.com