Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

         Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Η Προσχολική εκπαίδευση επικεντρώνεται στην ανάπτυξη των παιδιών κατά τη διάρκεια των τριών ως πέντε ετών. Ενώ αυτή η αναπτυξιακή περίοδος θα πρέπει ιδανικά να εστιάζεται εξίσου στην πνευματική και σωματική ανάπτυξη, τις τελευταίες δεκαετίες έχει δοθεί  μια έμφαση στην πνευματική ανάπτυξη, χωρίς να ακολουθείται από την ταυτόχρονη έμφαση και στη σωματική ανάπτυξη. Ωστόσο, αυτά τα δύο πάνε πραγματικά χέρι -χέρι και δεν πρέπει να θεωρούνται δύο ξεχωριστές οντότητες κατά τη διάρκεια της  προσχολικής  ανάπτυξης και εκπαίδευσης 

 Η ενσωμάτωση της φυσικής δραστηριότητας στην καθημερινή  ζωή των μικρών παιδιών είναι ουσιαστική  για τη δημιουργία βάσεων και θεμελίων δραστηριότητας και κίνησης  που θα μεταφέρουν μαζί τους σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. 
Τα παιδιά  που συμμετέχουν ενεργά σε αθλητικές δραστηριότητες   στην πρώιμη παιδική ηλικία αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες τους να παραμείνουν  ενεργοί σε αθλητικές δραστηριότητες στη νεαρή παιδική ηλικία,
στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή τους.

ΤA ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι γιατί  η προαγωγή στοιχειώδους σωματικής δραστηριότητας στα παιδιά θα τους ωφελήσει σε όλη την παιδική ηλικία και την ενηλικίωση τους. Οι λόγοι αυτοί κυμαίνονται πολύ πέρα από τη σωματική ανάπτυξη, την κοινωνική, συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη. Τα μικρά παιδιά είναι από τη φύση τους ενεργά και θα προχωρήσουν, θα  τρέξουν, θα κλωτσήσουν, θα ρίξουν, και θα παίξουν μόνα τους σχεδόν σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Ωστόσο, τα παιδιά σήμερα είναι αντιμέτωπα με μια ποικιλία προκλήσεων που μειώνουν τη  φυσική ικανότητά τους προς την κίνηση και τη φυσική δραστηριότητα, όπως οι εξής:

• Εισάγονται από μικρή ηλικία σε παιδικούς σταθμούς ή άλλου είδους καθημερινή φύλαξη, όπου μπορούν ή δεν μπορούν να δίνουν έμφαση στην κίνηση και τη σωματική δραστηριότητα.

•  Η αυξημένη χρήση της τεχνολογίας ως μια μορφή καθιστικής δραστηριότητας, αφήνει λιγότερο χρόνο για τις δραστηριότητες που βασίζονται στην κίνηση.

• Οι σχολικές  τάξεις που επικεντρώνονται στην πνευματική δραστηριότητα και όχι στη φυσική δραστηριότητα, ξεκινώντας ήδη από τα νηπιαγωγεία, προκειμένου να προετοιμάσουν τους μαθητές να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του προγράμματος σπουδών και τα τυποποιημένα επίπεδα σκορ (πανελλαδικών) αργότερα στην εκπαίδευσή τους.

• Οι μονογονεϊκές οικογένειες  ή οι γονείς που εργάζονται και οι δύο έξω από το σπίτι, αφήνοντας τους λίγο χρόνο να αφιερώσουν στην κανονική καθημερινή δραστηριότητα και την κίνηση με τα παιδιά τους.

Αν τα παιδιά σας πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο προσπαθήστε να επιλέξετε ένα σχολείο με ένα πρόγραμμα προσχολικής εκπαίδευσης  που ενσωματώνει την κίνηση και τη φυσική δραστηριότητα με τη γνωστική μάθηση και δίνει έμφαση στη μάθηση και εξερεύνηση μέσα από την κίνηση.

 Τα οφέλη για τα παιδιά που βιώνουν αυξημένη κίνηση και φυσική δραστηριότητα στην πρώιμη παιδική ηλικία είναι τεράστια.   Εκτός από τη δημιουργία υγιεινών συνηθειών και την υιοθέτηση της δια βίου δέσμευσης για σωματική δραστηριότητα, τα παιδιά των οποίων οι προσχολική εκπαίδευση βασίζεται στην κίνηση απολαμβάνουν τα παρακάτω οφέλη τόσο στην πρώιμη παιδική ηλικία όσο  και για το υπόλοιπο της ζωής τους:

• Ανάπτυξη των ικανοτήτων σχολικής ετοιμότητας.

          •  Βελτίωση της κοινωνικής ανάπτυξης και της ανάπτυξης κινητικών         δεξιοτήτων.

• Ανάπτυξη της κατασκευής των μυών, των οστών και των αρθρώσεων γρηγορότερα

• Μείωση του λίπους και μείωση της αρτηριακής πίεσης

•  Μείωση της κατάθλιψης και του άγχους

• Αύξηση της ικανότητας μάθησης

• Ανάπτυξη υγιέστερων κοινωνικών, γνωστικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων.

•«Χτίσιμο»  αντοχής ,αυτοπεποίθησης, συγκέντρωσης και  συντονισμού από μικρή ηλικία.

Επιπλέον , τα παιδιά  που συμμετέχουν ενεργά σε αθλητικές δραστηριότητες έχουν λιγότερα χρόνια προβλήματα υγείας, είναι άρρωστα λιγότερο συχνά, λείπουν λιγότερο από το  σχολείο, και έχουν ένα σημαντικά μειωμένο κίνδυνο για εκδήλωση ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων ,του  διαβήτη, της παχυσαρκίας, της κατάθλιψης, και ψυχικών ασθενειών.

ΥΙΟΘΕΤΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ.

Δεδομένου ότι η γνωστική μάθηση και η σωματική δραστηριότητα πάνε χέρι-χέρι και ενισχύουν η μία την άλλη στην ανάπτυξη της πρώιμης παιδικής ηλικίας, είναι απαραίτητο για τους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία να υιοθετήσουν ένα πρόγραμμα σπουδών που δίνει έμφαση και χρησιμοποιεί την κίνηση για να προωθήσει και να διδάξει τη γνωστική ανάπτυξη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι στα μικρά παιδιά δεν αρέσει να κάθονται ακίνητα για μεγάλες χρονικές περιόδους και  ανταποκρίνονται  καλύτερα στις δραστηριότητες που αλλάζουν συχνά, η προσχολική εκπαίδευση μπορεί πραγματικά να επωφεληθεί και να χρησιμοποιήσει το χρόνο πιο αποτελεσματικά με τη χρήση ενός προγράμματος  που βασίζεται στην κίνηση για να διδάξει γνωστικές δεξιότητες.

Τα παιδιά έχουν πολλές ευκαιρίες να μάθουν μέσα από την κίνηση. Ένας τομέας που τα μικρά παιδιά ανταποκρίνονται πολύ καλά είναι χρησιμοποιώντας τη μουσική και το ρυθμό για να διδαχθούν άλλες αναπτυξιακές δεξιότητες. Ακούγοντας τους διαφορετικούς ρυθμούς μουσικής και ζητώντας από τα παιδιά  να ανταποκριθούν σε αυτό που ακούνε μέσα από την κίνηση μπορεί να ενσωματώσει τη μουσική εκπαίδευση, τη φυσική αγωγή, και τη  γνωστική ανάπτυξη σε ένα ενιαίο σχέδιο μαθήματος. Επιτρέποντας στα παιδιά να δημιουργήσουν τη μουσική  μπορεί να πάει τη δραστηριότητα αυτή ένα βήμα παραπέρα.

 Αν τα προγράμματα αυτά ξεκινήσουν από την προσχολική εκπαίδευση σε μεγαλύτερες βαθμίδες τα παιδιά θα ανταποκριθούν καλύτερα σε παρόμοια  ή και πιο προηγμένα σχέδια μαθήματος. Τα σχολεία που πάσχουν από έλλειψη χρόνου για τη μουσική, τη φυσική αγωγή  θα μπορούσαν ενδεχομένως να ωφεληθούν τα μέγιστα από το συνδυασμό αυτών των λεγόμενων «εκλεκτικών» τάξεων και να ενσωματώσουν την κίνηση στα μαθήματα της παραδοσιακής σχολικής τάξης.

Αυτά τα προγράμματα απαιτούν κατάλληλη προετοιμασία και εκπαίδευση του προσωπικού, ιδιαίτερα δεδομένου ότι δεν έχει δοθεί η ανάλογη έμφαση στη  σωματική δραστηριότητα σε επίσημα προγράμματα κατάρτισης. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επικεντρωθούν εξίσου σε τέσσερις συνιστώσες: το πρόγραμμα σπουδών, την πρακτική εξάσκηση  για την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό και τη συνεχή  υποστήριξη. Η συνεχής ενημέρωση για την εκπαίδευση της πρώιμης παιδικής ηλικίας είναι απαραίτητη για τους εκπαιδευτικούς  για τη διδασκαλία και τη διαμόρφωση αυτών των δια βίου αρχών στα παιδιά.

ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΘΗΤΗ

Το  ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΘΗΤΗ κατατίθεται στη σχολική μονάδα ως δικαιολογητικό εγγραφής του μαθητή/τριας στο Νηπιαγωγείο και στην Α΄ Τάξη του Δημοτικού και  στην έναρξη φοίτησης στη Δ΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου.                       
.Η παράληψη κατάθεσης του Α.Δ.Υ.Μ. μετά το Σεπτέμβριο, συνεπάγεται τη φυσική παρουσία χωρίς
ενεργή συμμετοχή του μαθητή/τριας στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής...

 ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015

Επισημαίνεται ότι, ειδικά για το σχολικό έτος 2014-2015 εκτός των μαθητών των α΄και 'δ΄τάξεων  υποχρέωση προσκόμισης Α.Δ.Υ.Μ., έχουν και οι μαθητές που θα φοιτήσουν στην Ε΄ τάξη των Δημοτικών σχολείων, καθώς η ηλικιακή αυτή ομάδα έχει προσκομίσει το τελευταίο Α.Δ.Υ. πριν από δύο(2) έτη και συνεπώς δεν είναι επικαιροποιημένο.

Δείτε εδώ την εγκύκλιο..

και εκτυπώστε το

   ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΘΗΤΗ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Τι πρέπει να περιέχει το Φαρµακείο 

του Σχολείου

1. Οινόπνευµα
2. Φυσιολογικό ορό, για καθαρισµό τραύµατος
3. Αντισηπτικό διάλυµα (Betadine ή άλλο), για αντισηψία τραύµατος
4. Κολλύριο (τεχνητά δάκρυα), για καθαρισµό µατιών
5. Αµµωνία (stick), για τσιµπήµατα εντόµων
6. Αντιισταµινική αλοιφή (Fenistil ή άλλη), για τσιµπήµατα εντόµων και
δερµατικές αλλεργίες
7. Παυσίπονα αντιπυρετικά (Depon, Ponstan, Panadol, aspirin) 
8. Almora ηλεκτρολύτες, για την απώλεια ηλεκτρολυτών
9. Αλοιφή για εγκαύµατα (Bepanthol ή άλλη) 
10. Βαµβάκι
11. Λευκοπλάστης σε ρολό
12. Αυτοκόλλητα επιθέµατα (Hansaplast, Traumaplast ή άλλα) 
13. Ελαστικοί επίδεσµοι (5, 7 και 10 cm), για επίδεση και ακινητοποίηση
14. Τριγωνικός επίδεσµος, για ακινητοποίηση 
15. Αποστειρωµένες γάζες σε πακέτα (µικρές, κοµπρέσες), για τον
καθαρισµό ανοικτών τραυµάτων
16. Πιεστικοί αιµοστατικοί επίδεσµοι (medium, large), για την κάλυψη
εκτεταµένων τραυµάτων
17. Hydrogel blotts ή γάζες Fucidin για εγκαύµατα
18. Στιγµιαίες παγοκοµπρέσες, παγοκύστες ή πάγος στην κατάψυξη
19. Ψυκτικό σπρέι
20. Αυτοκόλλητα ράµµατα 
21. Γάντια ελαστικά (latex), για τον καθαρισµό ανοικτών τραυµάτων 
22. Σετ αφαίρεσης κεντριού (βεντουζάκι) 
23. Ισοθερµική κουβέρτα αλουµινίου, για πρόληψη υποθερµίας
24. Μάσκα CPR, για τεχνητή αναπνοή
25. Άλλα υλικά: Ψαλίδι, Θερµόµετρο, σύριγγες, λαβίδα, παραµάνες, 
αιµοστατικό λάστιχο

Προαιρετικά: 

1. Ρινικά επιθέµατα (Emosalv), για ρινορραγίες
2. Αντιισταµινικά χάπια ή σιρόπι (Fenistil ή άλλα), για την αντιµετώπιση
αλλεργιών
3. Εισπνεόµενα βρογχοδιασταλτικά (Aerolin ή άλλο), για την
αντιµετώπιση βρογχόσπασµου σε άσθµα
4. Κορτιζόνη (Cortef), για αλλεργικό shock
5. Οξυγόνο (Opur), για επαρκή αερισµό
6. Εµετικό σιρόπι (Ipacavom), για πρόκληση εµετού.
7. Ενεργό άνθρακα (Norit), για προσρόφηση δηλητηρίων
8. Νάρθηκες, για ακινητοποίηση κακώσεων σκελετού
9. Αυχενικό κολάρο, για ακινητοποίηση αυχενικής

πηγή

Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ,ΚΙΝΗΣΗ/ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

 Δρ Κωνσταντίνος Μπουζιώτας & Δρ Απόστολος Ντάνης          

 

“Η Φυσική Αγωγή, Κίνηση/Φυσική Δραστηριότητα κατά την  Προσχολική Ηλικία”

Η κίνηση/φυσική δραστηριότητα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της όλης υπόστασης του ατόμου και δεν μπορεί να μελετάται μεμονωμένα. Από τις αρχές του αιώνα μας εκδηλώθηκε ζωηρό ενδιαφέρον για την κίνηση σαν παιδαγωγικό μέσο, ενώ η θεωρία του «δυϊσμού» έχει αναθεωρηθεί προ πολλού.

Η κίνηση είναι μια βασική διάσταση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο άνθρωπος χειρίζεται το περιβάλλον του με το κινητικό του σύστημα, αποκτά τις πρώτες γνώσεις και εμπειρίες του (απόσταση, σχήμα, βάρος, κλπ.) με τη βοήθεια των αισθήσεων και της κίνησης. Επομένως, η μελέτη της κινητικής συμπεριφοράς είναι ταυτόχρονα και μελέτη όλης της προσωπικότητας.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η κινητική συμπεριφορά του παιδιού αρχίζει πολύ πριν τη γέννησή του. Σαν πρώτη κινητική συμπεριφορά μετά τη γέννηση μπορούν να χαρακτηριστούν οι αντανακλαστικές κινήσεις, οι οποίες δεν υπόκεινται στη θέλησή του, αλλά εκδηλώνονται μετά από διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα. Το νεογέννητο βλέπει, ακούει, οσφραίνεται, είναι ευαίσθητο στον πόνο, γεύεται, αισθάνεται την επαφή και την αλλαγή της θέσης του.

Η περαιτέρω κινητική του εξέλιξη διέπεται από δύο βασικές αρχές:

α)Την Cephalo-Caudala, που σημαίνει ότι πρώτα το παιδί αρχίζει να ελέγχει το κεφάλι του και προοδευτικά τα προς τα κάτω μέλη του σώματος (π.χ. σήκωμα της κεφαλής, μετά στήθους και μετά από έξι περίπου μήνες έλεγχος των γοφών, πράγμα που του επιτρέπει να κάθεται).

β)Την Proximo-Distala, που σημαίνει ότι οι κινήσεις που εκτελούνται από τα μέλη που βρίσκονται στο κέντρο του σώματος, ελέγχονται και εκτελούνται νωρίτερα από άλλες κινήσεις που εκτελούνται από μέλη της περιφέρειας (άκρα) του σώματος (π.χ. ο τρόπος σχεδιασμού-γραφής του παιδιού που στην αρχή χρησιμοποιεί όλο το χέρι από τον ώμο ως τα δάκτυλα, για να περιοριστεί αργότερα στον καρπό και στα δάκτυλα).

Περαιτέρω, οι κινητικές ικανότητες διακρίνονται σε Φυλογενετικές και σε Οντογενετικές. Οι Φυλογενετικές κινητικές ικανότητες είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης και όχι της εξάσκησης/προπόνησης (μπουσούλημα, βάδισμα, τρέξιμο, άλμα, ισορροπία, ρυθμική κίνηση, κύλισμα, σκαρφάλωμα, εξάρτηση, αιώρηση, ρίψη, λαβή). Οι Οντογενετικές κινητικές ικανότητες είναι αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής επίδρασης/εξάσκησης/προπόνησης (κλασικός αθλητισμός, αθλοπαιδιές, σκι, ενόργανη γυμναστική, χορός, κολύμβηση, ποδηλασία, κωπηλασία κλπ.). Οι Φυλογενετικές κινητικές ικανότητες προηγούνται των Οντογενετικών, αποτελούν τη βάση, ενώ η κατάλληλη καλλιέργειά τους συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη και εκδήλωση της γενετικής προδιάθεσης των Οντογενετικών ικανοτήτων. 

Από τη γέννηση ως την ηλικία των 5-6 χρόνων, το παιδί ολοκληρώνει την ανάπτυξη των Φυλογενετικών του ικανοτήτων και το νευρικό του σύστημα πλησιάζει την πλήρη ωρίμανση. Για να πετύχουμε την ομαλή φυσική του δραστηριοποίηση και την απρόσκοπτη καλλιέργεια των Φυλογενετικών κινητικών ικανοτήτων του είναι απαραίτητη η χρησιμοποίηση και εναλλαγή πολλαπλών και ποικίλων κινητικών ερεθισμάτων. Η κινητική εξειδίκευση σ’ αυτή την περίοδο είναι αναμφισβήτητα απαγορευτική. Τα ποικίλα κινητικά ερεθίσματα θα δημιουργήσουν τα αντίστοιχα ‘κινητικά σχήματα’ τα οποία θα εγγραφούν στον εγκέφαλο και θα αποτελέσουν μελλοντικά τη βάση των  εξειδικευμένων/αθλητικών κινητικών (Οντογενετικών) προτύπων. Η  παραπέρα ανάπτυξη του κινητικού  φάσματος και η προσαρμογή του στις κινητικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος, είναι πλέον θέμα  εμπειρίας και εξάσκησης.

Κατά το στάδιο της ανάπτυξης του ατόμου υπάρχουν αποφασιστικές κριτικές περίοδοι (critical periods). Αυτές προσδιορίζουν ένα στάδιο περιορισμένης χρονικής διάρκειας, κατά το οποίο μια ορισμένη επίδραση από τον ίδιο τον οργανισμό ή το περιβάλλον, προκαλεί ειδική αντίδραση του οργανισμού. Αναπτύσσονται, δηλαδή, ιδιότητες και ικανότητες που βρίσκονταν σε λανθάνουσα μορφή και οι οποίες χωρίς τον κατάλληλο ερεθισμό στον κατάλληλο χρόνο, δεν θα είχαν την ευκαιρία να εκδηλωθούν στο έπακρο. Με τον κατάλληλο όμως περιβαλλοντικό ή οργανικό ερεθισμό εκδηλώνονται και διατηρούνται εφ’ όρου ζωής. Η διαπίστωση της ύπαρξης αυτών των περιόδων αυτονόητα είναι σημαντική, όσον αφορά την κινητική διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Επομένως, η καλλιέργεια των Φυλογενετικών κινητικών ικανοτήτων στην ‘κριτική περίοδο’ των 0-6 χρόνων είναι άκρως σημαντική υπόθεση, η οποία και προδιαγράφει τη μελλοντική ομαλή κινητική εξέλιξη του παιδιού (και όχι μόνο) και σηματοδοτεί την κινητική του γενετική προδιάθεση. Η παιδαγωγική στρατηγική κατά την περίοδο αυτή είναι η Αισθησιοκινητική Δραστηριοποίηση (Κιναίσθηση, Ισορροπία, Ακοή-συντονισμός ήχου και κίνησης, Ακουστική Μνήμη, Αφή-συντονισμός αφής και κίνησης, Συντονισμός Όσφρησης-Γεύσης-Κίνησης, Αμφιπλευρία, Αυτοσυγκέντρωση) ιδιότητες και ικανότητες άμεσα συνδεδεμένες με την κίνηση/φυσική δραστηριότητα.

Αναμφίβολα, η κινητική εξέλιξη του παιδιού της προσχολικής ηλικίας αν δεν είναι ικανοποιητική, υπάρχει το ενδεχόμενο εμφάνισης προβλημάτων στη φυσιολογική, ψυχοσωματική και διανοητική του ανάπτυξη. Παιδιά που υστερούν κινητικά δεν μπορούν να βιώσουν τα ευχάριστα συναισθήματα που προσφέρει το ομαδικό παιγνίδι, πράγμα που δημιουργεί ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Επίσης, προβλήματα γραφής, ανάγνωσης και αριθμητικής που εμφανίζονται αργότερα, μπορεί να οφείλονται σε ελλιπή αισθησιοκινητική δραστηριοποίηση. Ένα παιδί που υστερεί στην κινητική ισορροπία, κιναίσθηση, αντίληψη απόστασης, κατεύθυνσης, χώρου κλπ., θα έχει οπωσδήποτε πολλές δυσκολίες στο να γράφει και να διαβάζει.

Συμπερασματικά, λοιπόν, η ανάπτυξη των Φυλογενετικών κινητικών ικανοτήτων μέσω της αισθησιοκινητικής δραστηριοποίησης κατά το στάδιο της Προσχολικής Ηλικίας είναι πολύ σημαντική για τη σωματική και ψυχοπνευματική συγκρότηση του παιδιού. Είναι απόλυτα σημαντικό και επιβεβλημένο αυτή να ανατίθεται σε άτομα με σχετική ειδίκευση και να υλοποιείται σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους (παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, αθλητικά κέντρα).

Από την παραπάνω επιχειρηματολογία  αναδεικνύεται ότι η κίνηση/φυσική δραστηριότητα είναι άμεσα συνδεδεμένη και αναπόσπαστο στοιχείο της προσχολικής αισθησιοκινητικής αγωγής. Αδιάψευστα, η κίνηση/φυσική δραστηριότητα και η κινητική ανάπτυξη του παιδιού αποτελούν κύρια συστατικά και πεδίο έρευνας  της Φυσικής Αγωγής. Κατά τη γνώμη μας, αρχικά τα Τ.Ε.Φ.Α.Α. πρέπει να ενεργοποιηθούν και να επιδείξουν το δέοντα ζήλο στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής για την προσχολική ηλικία, ώστε επαρκώς επιμορφωμένοι συνάδελφοι ν’ αναλάβουν τη Φυσική Αγωγή στα Νηπιαγωγεία της επικράτειας. Κατά δεύτερον, η συνεργασία των εκπαιδευτικών είναι μεταξύ άλλων βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας των ΑΠΣ/ΔΕΠΠΣ. Έτσι ο κατάλληλα επιμορφωμένος Εκπαιδευτικός Φ.Α. σε αλληλεπίδραση και συνεργασία με τον έμπειρο συνάδελφο Νηπιαγωγό, θα προσεγγίσουν ολιστικότερα και θα συμβάλουν ουσιαστικότερα στην αρμονική κινητική, γνωστική, συναισθηματική και κοινωνικοηθική ανάπτυξη του παιδιού, στη σημαντική αυτή περίοδο της ζωής του, η οποία κρύβει ‘τα περισσότερα  μυστικά  και  τη δυναμική της ανθρώπινης ανάπτυξης, σε σχέση με οποιαδήποτε  άλλη  φάση ανάπτυξης’.

           Δρ Κωνσταντίνος Μπουζιώτας & Δρ Απόστολος Ντάνης                    

   Σχολικοί Σύμβουλοι Φυσικής Αγωγής

ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

                                ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ                ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: «Δεξιότητες Χειρισμού»

• Ρίψη
• Υποδοχή / Πιάσιμο
• Αναπήδηση της μπάλας
• Ρίξιμο με έμφαση στη στόχευση

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Ο γενικός σκοπός είναι, τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες χειρισμού και ελέγχου της μπάλας με τα χέρια, ώστε να είναι σε θέση να τις χρησιμοποιούν για να συμμετέχουν ενεργητικά σε ένα τροποποιημένο παιχνίδι. Πιο συγκεκριμένα επιδιώκουμε την εκμάθηση και τη χρήση των πιο κάτω δεξιοτήτων:

• Ρίξιμο αντικειμένου.
• Υποδοχή/Πιάσιμο αντικειμένου.
• Αναπήδηση της μπάλας.
• Ρίξιμο σε συγκεκριμένο στόχο ( σουτ ),ρίξιμο με έμφαση στη στόχευση.

Ταυτόχρονα, τα παιδιά μετά το τέλος της ενότητας των μαθημάτων θα πρέπει να γνωρίζουν βασικές δεξιότητες χειρισμού (ρίξιμο-πιάσιμο-αναπήδηση της μπάλας και ρίξιμο με έμφαση στη στόχευση),  ενσωματώνοντας τις κινητικές έννοιες του χώρου (επίπεδα – γενικός χώρος), της προσπάθειας ή της ποιότητας στην κίνηση (δύναμη- ταχύτητα) και των σχέσεων (με άλλους και με αντικείμενα).

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

 ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ:  Το παιδί να είναι ικανό να:

• ρίχνει αντικείμενα χρησιμοποιώντας με 2 χέρια και  με 1 χέρι χρησιμοποιώντας την ορθή στάση του σώματος(χέρια-πόδια) με ποσοστό επιτυχίας 3 στις 5 προσπάθειες.
•  πιάνει ένα αντικείμενο από διάφορα επίπεδα (ψηλό ή μεσαίο ή χαμηλό) ενώ βρίσκεται σε στατική θέση ή σε κίνηση, χρησιμοποιώντας και τα δύο χέρια, με ποσοστό επιτυχίας 3 στις 5 προσπάθειες.
• να ρίχνει αντικείμενα με ένα χέρι και να τα παίρνει με τα δύο χέρια ενώ κινούνται  με ποσοστό επιτυχίας 3 στις 5 προσπάθειες.
• αναπηδά την μπάλα μια φορά και να την παίρνει με τα δύο χέρια, με τον σωστό τρόπο,  σε στατική θέση κα σε κίνηση, με ποσοστό επιτυχίας 3 στις 5 προσπάθειες.
• εκτελεί  δύο αναπηδήσεις της μπάλας κάθε φορά με τα δύο χέρια με το σωστό τρόπο ενώ κινείται με ποσοστό επιτυχίας 3 στις 5 προσπάθειες.
• ρίχνει το αντικείμενο   (σουτ)   από στατική θέση με τον σωστό τρόπο, έτσι ώστε να πετύχει ένα συγκεκριμένο στόχο με ποσοστό επιτυχία 3 στις 5 προσπάθειες.
• ρίχνει το αντικείμενο  (σουτ)   ενώ βρίσκεται σε κίνηση , με τον σωστό τρόπο, έτσι ώστε να πετύχει ένα συγκεκριμένο στόχο με ποσοστό επιτυχία 3 στις 5 προσπάθειες.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ:   Τα παιδιά να είναι σε θέση να:

•  υπακούν σε οδηγίες της νηπιαγωγού.
• τηρούν κανονισμούς και ρουτίνες του μαθήματος.
• περιμένουν υπομονετικά στη σειρά τους
• συνεργάζονται με το ζευγαράκι και τις ομάδες τους.
•  βρίσκονται σε ετοιμότητα.
•  αναπτύξουν την παρατηρητικότητα τους με το σύνθημα που δίνεται κάθε φορά.
•  καλλιεργήσουν το αίσθημα του ευγενούς συναγωνισμού.
•  καλλιεργήσουν το αίσθημα της συνεχούς προσπάθειας για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ:    Τα παιδιά να είναι σε θέση:

• να κατανοήσουν τις κινητικές έννοιες αντίληψης του χώρου

επίπεδα: ψηλό, μεσαίο και χαμηλό επίπεδο

γενικός χώρος-ατομικός χωρος.

•  να αναγνωρίζουν τη διαφορά αργού και γρήγορου ρυθμού.
• να κατανοήσουν εμπειρικά την έννοια της λέξης στατική θέση και σε κίνηση
• να  κατανοήσουν εμπειρικά την έννοια της καμπύλης.
• να κατανοησουν βιωματικά τις κινητικές δεξιότητες:

ρίξιμο της μπάλας

πιάσιμο της μπάλας.

αναπήδηση της μπάλας

ρίξιμο με έμφαση στη στόχευση(σουτ).

ΠΗΓΗ:http://gwgw13.wordpress.com/about

ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ

                                                       

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΙΝΙ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ

ΠΗΓΗ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

                                   
                                       ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΙΝΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

                                                     ΠΗΓΗ 1

                                                     ΠΗΓΗ 2